لیستی از انواع ادویه های معروف که هر آشپزخانه‌ای نیاز دارد

انواع ادویه‌ها علاوه‌بر عطر و طعم منحصربه‌فردی که به غذاها می‌بخشند، یک ویژگی فوق‌العاده‌ دارند که شاید کم‌تر به آن توجه شده باشد. شما هرچه از ادویه‌های متنوع بیشتر استفاده کنید، کم‌تر به تکان‌دادن نمکدان نیاز پیدا خواهید کرد؛ از همین جهت امیدواریم روزی دانشمندان و پزشکان، «تکان‌دادن» نمکدان را ممنوع و در نکوهش آن، رساله‌هایی بلندبالا تنظیم کنند!

اما فارغ از این صحبت‌ها، ادویه‌ها آن‌قدر مورد توجه و محبوب هستند که برخی از ادویه‌ها، به کشورها یا نواحی مختلفی نسبت داده می‌شوند. به‌عنوان مثال برخی‌ها به‌دنبال انواع ادویه های ترکیه می‌گردند تا بتوانند غذاهایشان را با همان عطر و طعم بپزند. اگر شما هم می‌خواهید ادویه‌هایی داشته باشید که با آن‌ها، دور دنیا را چرخ بزنید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. برای خرید زنجبیل و خرید زنجبیل عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.

1.میخک

میخک یکی از ادویه‌های هندی نسبتاً رایج است که برای اولین بار در بندری در سریلانکا در سال‌های 900 تا 1100 پس از میلاد یافت شد. میخک حاوی نوع خاصی از بوی شیرین با طعمی به همان اندازه شیرین و تند است. یک واقعیت تاریخی جالب در مورد میخک این است که چینی‌ها قبل از نزدیک‌شدن به امپراتور خود، مجبور بودند چند میخک در دهان خود داشته باشند تا نفسشان را شیرین کنند.

این نشان می‌دهد که در قدیم از میخک به‌عنوان خوشبوکننده دهان به‌جای نعناع که معمولاً امروزه به‌کار می‌رود، استفاده می‌شده است. میخک آسیاب‌شده به‌طور رایج در انواع خوراکی‌های شیرین استفاده می‌شود. میخک‌ها همچنین برای تعدادی از اهداف مرتبط با سلامت از جمله دندان‌درد، استفراغ، حالت تهوع و سوء هاضمه استفاده می‌شوند.

2.پوست درخت کاسیا

یکی از انواع ادویه های خارجی، همین است. این ادویه با نام «دارچین چینی» هم شناخته و اغلب با دارچین اصل اشتباه گرفته می‌شود. این ادویه در واقع عضوی از خانواده نخودفرنگی‌ست؛ طعمی بسیار تند دارد که در مقایسه با دارچین اصل، تندتر است. اگرچه پوست درخت کاسیا تقریباً شبیه دارچین است، اما تفاوت‌های بسیاری دارد و بیشتر در غذاهای شور چینی استفاده می‌شود.

پوست درخت کاسیا معمولاً در اندونزی، چین و برمه کشت و تولید می‌شود و برای انواع چای‌های خانگی یا ادویه‌های مخلوط مناسب است. بسیاری از افراد از این ادویه برای درمان اسپاسم عضلانی و معده، مشکلات قاعدگی، درد مفاصل، سرماخوردگی، فشار خون بالا و بسیاری از بیماری‌های دیگر استفاده می‌کنند.

3.فلفل سیاه

می‌رویم به‌سراغ ادویه‌ای که تقریباً سرجهازی تمام آشپزخانه‌های ایرانی‌ست و در کابینت بالای اکثر اجاق‌گازها یافت می‌شود. آن‌هایی که به جنوب سفر کرده‌اند، می‌دانند که فلفل سیاه از محبوب‌ترین ادویه های جنوب محسوب می‌شود.

ادویه فلفل سیاه تقریباً به هر دستوری که می‌توانید تصور کنید، قابلیت اضافه‌شدن دارد. فلفل سیاه از هند سرچشمه گرفته است و از توت‌های گیاه فلفل می‌آید. از زمان یونان باستان، فلفل یک ادویه بسیار گرامی و گران‌قدر بوده است؛ زیرا از آن به‌عنوان ارز و همچنین به‌عنوان یک هدیه مقدس استفاده می‌شده است.

4.زیره

زیره یکی از رایج‌ترین ادویه‌جات بومی اروپا، آسیا و آفریقاست. با این حال، آن را می‌توان در دسته انواع ادویه های ایرانی هم قرار داد؛ زیرا به‌فور در دستورهای غذایی و رژیمی مردم ایران قرار دارد. زیره به‌خاطر طعم آجیلی و خاکی‌اش محبوب است. برخی از متمایزترین ویژگی‌های آن عبارتند از عطر شدید همراه با دانه‌های قهوه‌ای منحصربه‌فرد.

زیره را می‌توان به‌صورت کامل یا پودرشده استفاده کرد. در هر صورت، طعمی دودی به هر غذایی می‌بخشد و مزه‌ای کاملاً دل‌انگیز خلق می‌کند. اکثر مردم جهان ترجیح می‌دهند از زیره تازه آسیاب‌شده در دستور‌ غذاهای گیاهی استفاده کنند تا از طعم تند آن، بیشترین بهره را ببرند. زیره تا حد زیادی محبوب‌ترین ادویه در جهان است که فواید زیادی برای سلامتی از جمله کاهش وزن، کلسترول، دیابت، سندرم روده تحریک‌پذیر و بسیاری دیگر دارد.

5.جوز هندی

جوز هندی از درختی همیشه‌سبز در مناطق گرمسیر می‌آید و بومی جزیره مولوکاس در اندونزی‌ست. ادویه جوز هندی در آن‌جا و همچنین در هند غربی به‌وفور کشت می‌شود. به دلیل بوی تند و طعم شیرین ملایمش، اغلب همراه با دارچین استفاده می‌شود. اگرچه از جوز هندی در پخت‌وپز و نوشیدنی‌های سرد استفاده می شود، اما افزودنی بی‌مثالی برای غذاهای مقوی مانند دستور پخت گوشت گوسفند و بره، خورش سبزیجات و غیره است.

در زمان‌های قدیم، تقریباً در حدود دهه 1600، جوز هندی به یک ادویه تجاری گران‌قیمت در دنیای غرب تبدیل شد و عموماً توسط هلندی‌ها به‌عنوان ماده‌ای برای بالا نگه‌داشتن قیمت‌ها استفاده می‌شد؛ البته ما در کشور خودمان، بارها دهه 1600 میلادی را در دهه 90 خورشیدی زندگی کرده‌ایم! برخی از فواید باورنکردنی جوز هندی برای سلامتی از این قرار است: تسکین سوء هاضمه، کنترل اسهال و کاهش اشتها.

6.پودر سیر

تو چنین خوب چرایی؟ مگر می‌شود به‌سراغ انواع ادویه رفت و از پودر سیر صحبت نکرد؟ سیر تقریباً در تمام غذاهای موجود در سراسر جهان استفاده می‌شود و خواستگارانی در سطح ملل دارد! محبوبیت آن تا حد زیادی ناشی از توانایی آن در افزودن عمقی باورنکردنی به طعم‌ها در کنار فواید بی‌مثالش است.

سیر به‌شکل پودر سیر در تهیه غذاها استفاده می‌شود و بومی آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و جنوب غربی سیبری‌ست. با این حال، مصرف سیر به چندین هزار سال قبل از مصر باستان باز می‌گردد؛ جایی که معمولاً به‌عنوان طعم‌دهنده غذا وگیاه دارویی استفاده می‌شد.

پودر سیر معمولاً در دستورالعمل‌های ماکارونی، مرغ کبابی، سس‌های سالاد و برنج استفاده می‌شود. برخی از کاربردهای دارویی خارق‌العاده سیر از این قرار است: پیشگیری از سرطان، درمان بیماری‌های تنفسی، فشار خون بالا و سطوح پایین کلسترول.

7.زنجبیل

پودر زنجبیل در بین انواع ادویه های گرم قرار دارد. مانند سیر، زنجبیل هم به دلیل طعم تند و شیرینش محبوب است. عطر و طعم آن توسط بسیاری از مردم، به‌عنوان فلفلی تند با رایحه‌های لیمو توصیف می‌شود. زنجبیل همچنین در انواع دسرهای مختلف مانند پای کدوتنبل و شیرینی زنجبیلی، به‌وفور استفاده می‌شود.

زنجبیل یک گیاه علفی و چندساله است که از جزایر جنوب شرقی آسیا سرچشمه گرفته و سپس به سراسر اقیانوس هند و آرام منتقل شده است. اغلب در دسرها و خوراکی‌های شیرین استفاده می‌شود. زنجبیل از دیرباز با فواید سلامتی و دارویی متعددی همراه بوده است و عمدتاً به‌عنوان کمک‌کننده دستگاه گوارش و برای درمان سرماخوردگی، آنفولانزا و سرفه استفاده می‌شود.

معرفی انواع ادویه‌های ترکیبی؛ دنیا در دست شماست!

در بخش قبل، به معرفی و طرز استفاده از ادویه ها پرداختیم. اکنون می‌خواهیم به‌سراغ ادویه‌های ترکیبی برویم. ویژگی ادویه‌های ترکیبی یا مخلوط این است که هر کشور، قاره یا ناحیه، ادویه‌های ترکیبی مخصوص به خود را دارد؛ لذا به‌واسطه این ادویه‌ها، طعمی شگفت‌انگیز و فراموش‌نشدنی تجربه خواهید کرد.

ادویه‌های آفریقایی

• رأس‌الحانوت مراکشی: شنبلیله، دارچین، میخک، گشنیز، زیره، هل، دارچین و پودر فلفل قرمز
• چرمولای مراکشی: پیاز، سیر، گشنیز خشک، فلفل چیلی، زیره سبز و فلفل سیاه
• بربر اتیوپی: چیلی، سیر، زنجبیل، نمک، کوریما، موسیر، آجوین، سیاهدانه، گشنیز، میخک، دارچین، بسوبلا، شنبلیله، آویشن و رزماری
• دوکای مصری: فندق، کنجد، گشنیز و زیره

ادویه‌های آمریکایی

• فلفل جامائیکایی: فلفل دلمه‌ای خشک، جوز هندی، فلفل سیاه، آویشن، فلفل قرمز، پاپریکا، شکر، نمک، سیر و زنجبیل.
• ریکادوروجو مکزیکی: آناتو، پونه کوهی خشک، زیره سبز، میخک، دارچین، فلفل سیاه، فلفل دلمه‌ای خشک و سیر.
• چاشنی سیاه‌شده کاجون: پاپریکا، پودر خردل، سیر، فلفل سیاه، پیاز، پونه کوهی خشک، زیره سبز، زیره سیاه، فلفل قرمز خردشده، فلفل کاین، آویشن، دانه کرفس و برگ بو
• ادویه پای کدوتنبل: دارچین، زنجبیل، فلفل‌ دلمه‌ای، میخک، جوز هندی و هل

ادویه‌های فرانسوی

• ادویه چهارگانه: فلفل سیاه، جوز هندی، میخک و دارچین
• ادویه ریز: کرفس خشک، ترخون، جعفری و پیازچه
• ادویه پروونس: مرزنجوش خشک، مرزه، آویشن، ترخون، ریحان، گل سرخ، رزماری، رازیانه، و اسطوخودوس

منبع:

https://steelalborz.com/%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D8%A7%D8%AF%D9%88%DB%8C%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%88%D9%81-%DA%A9%D9%87-%D9%87%D8%B1-%D8%A2%D8%B4%D9%BE/